Νύχτες με ξαστεριά, νύχτες καλοκαιριού, στο κατώφλι του χειμώνα. Όμορφος, πεντακάθαρος νυχτερινός ουρανός, πάνω από την μικρή μας πόλη.
Saturday, November 28, 2009
Saturday, November 21, 2009
Απογευματινή βόλτα στην κορφή του Κλωκού.
Παναχαϊκό και ορεινή Ναυπακτία στο βάθος δεξιά.
Ερύμανθος με λίγα χιονάκια
Κάπου εκεί στο βάθος, πρέπει να είναι το Μαίναλο
Γκιώνα και κάτω χαμηλά το Αίγιο
Βαρδούσια με την κορφή του «Κόρακα» και τα Τροιζόνια κάτω χαμηλά στην θάλασσα
Χελμός ……. Με την χιονισμένη Νεραιδοράχη και τον «Αρισταρχο» στην κορφή του
Η κορφή
Το χωριό "Πυργάκι"
Ο γραφών
Και η παρέα του
Κάτι που δεν πίστευα ποτέ να δω. Το φαινόμενο της «Πυραμίδας», στον Κορινθιακό κόλπο. Στο βάθος, μέση και αριστερά φαίνεται ο Παρνασσός.
Το βιβλίο επισκεπτών που είχα ανοίξει την Άνοιξη που μας πέρασε, υπάρχει και μάλιστα γεμίζει σιγά-σιγά.
Επιστροφή στο χωριό της Φτέρης με μια έκπληξη…. Έτοιμα τα ελατάκια για την Κυριακάτικη (???) δεντροφύτευση
Καληνυχτίζουμε τον γερο-πλάτανο της πλατείας της Φτέρης και επιστρέφουμε στο Αίγιο
Όμορφα ήταν. Άλλα τα απογευματινά χρώματα, πιο διαφορετικά, πιο γαλήνια ίσως.
Η επόμενη εξόρμηση στο αγαπημένο μου βουνό θα γίνει με τα πρώτα χιόνια. Σκέψεις και για χειμερινή διανυκτέρευση στο εκκλησάκι και πρωινές φωτογραφίες την επομένη, με τον ήλιο που θα ξεπροβάλει από τον Γεροντόβραχο του Παρνασσού. Υγεία να έχουμε και όλα θα γίνουν.
Monday, November 9, 2009
Sunday, October 18, 2009
Σύννεφα πάνω από την πόλη
Πολλές φορές, όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος και βαρύς, τον κοιτάμε με απογοήτευση και μελαγχολία.
Φαίνεται μουντός, βαρετός.
Πήρα την κάμερα και είπα να τον φωτογραφίσω και τελικά……. κρίνοντας από το αποτέλεσμα……. μόνο έτσι δεν είναι. Είναι ζωντανός, άγριος, «χρωματιστός», γεμάτος ενέργεια και ομορφιά.
Εθελοντική αναδάσωση στην Φτέρη Αιγίου
Το ραντεβού ήταν στο παλιό κατεστραμμένο σχολείο του χωριού της Φτέρης, το οποίο αναπαλαιώνεται. Ένα σχολείο το οποίο είχε καταστραφεί από τους Γερμανούς στον Β. Παγκόσμιο πόλεμο. Οι Γερμανοί, μετά το κάψιμο των Καλαβρύτων, στην επιστροφή τους από εκεί, έκαιγαν όλα τα χωριά που συναντούσαν στον δρόμο τους
Λίγο νερό από την πηγή…και ξεκινάμε για το δάσος
Αρκετός κόσμος (περίπου 100 άτομα), παρά την βροχερή ημέρα
Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στον μικρότερο «φίλο του δάσους»…μόνο λίγων μηνών, που μαζί με τον μπαμπά του, συμμετείχε στην προσπάθεια.
Το επόμενο ραντεβού σε λίγες εβδομάδες και πάλι.
Tuesday, October 13, 2009
Friday, September 4, 2009
Πανσέληνος πάνω απ την μικρή μας πόλη
Sunday, June 28, 2009
HOME (English with subtitles)
Μια εκπληκτική ταινία.
Πολλοί δεν θα συμφωνήσουν μαζί της. Σεβαστή η άποψή τους. Σημασία όμως δεν έχει , μόνο, η γνώμη του καθενός. Για εμένα σημασία έχει να την δουν, όσοι περισσότεροι άνθρωποι γίνεται. Αφιερώστε 1,5 ώρα απ την ζωή σας για να την δείτε. Στα βιντεο-κλαμπ μπορείτε να την νοικιάστε, για να έχετε και ελληνικούς υπότιτλους.
(Στο χρονικό σημείο, λίγο πριν το τέλος της, στο 1:30:14, έχει εικόνες και από την καμμένη Ελλάδα του 2007).
Καλή συνέχεια.
Saturday, June 20, 2009
Απόστολος Ρίζος- Να ΄μαστε μαζί
Πέρασε σήμερα από το Αίγιο για μια συναυλία, ο Απόστολος Ρίζος. Ομολογώ ότι δεν τον ήξερα. Σήμερα όμως τον γνώρισα και κέρδισε έναν θαυμαστή…..ή μάλλον….. πολλούς θαυμαστές. Τόσους, όσους ήσαν στην πλατεία και τον άκουσαν.
Απόστολε….. σε περιμένουμε να έρθεις πάλι.
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Ερμηνεία: Απόστολος Ρίζος
Μ'άφησες σε κόσμο άγριο
"αύριο" μου είπες "θα 'ρθω αύριο"
και γω που χρόνια ζω εκεί
στης φαντασίας το κελί
Στα καινούρια μου τα όρια
έβαλα καινούρια περιθώρια
να μη με ψάχνεις σαν γυρνάς
να μπαίνεις μέσα να χωράς.
Η ζωή γλιστράει μέσα απ' τα χέρια μου
σαν άμμος ψιλή
Μια ευχή ανέβηκε στα χείλη μου
να 'μαστε μαζί
Όσο μεγαλωνει η απόσταση
τόσο δυναμώνει η απόφαση
να περιμένω σιωπηλά
σαν φλόγα εδώ στα σκοτεινά
Μ'άφησες σε κόσμο άγριο
"αύριο" μου είπες "θα 'ρθω αύριο"
και γω που χρόνια ζω εκεί
στης φαντασίας το κελί
Tuesday, June 2, 2009
31/5/2009.....Ανάβαση στον Κλωκό Αιγίου
Τα συμπεράσματα είναι τα εξής. Νέα δέντρα (για πεύκα μιλάω, γιατί για έλατα ούτε κατά διάνοια) δεν βρήκαμε πουθενά. Πιθανότατα να είναι μικρό ακόμα το χρονικό διάστημα που πέρασε από τις φωτιές.
Κατά τ άλλα….πολλά χρώματα, αρώματα και μια αλεπού, την οποία δυστυχώς, δεν πρόλαβα να φωτογραφίσω.
Τα σημάδια της φωτιάς ….. παντού
Η κορφή της «Παναγιάς» στα 1779μ....
Και η θέα από αυτήν…
Χελμός…
Παρνασσός…
Ερύμανθος….
Παναχαικό....
Αίγιο….
Ένα όμορφο «μπαλκονάκι»....
Κάτι που ήθελα να κάνω χρόνια…..να ανοίξω βιβλίο επισκεπτών στο εκκλησάκι-καταφύγιο….
Επιστροφή στο χωρίο της «Φτέρης».....
Και καφές στην πλατεία, στον Πλάτανο…(Για την ιστορία….ένας ελληνικός και ένας φραπέ…..2,4€....μόνο)
Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο…..που από τα 1800μ υψόμετρο…σε 2-3 ωρίτσες…μπορεί κάποιος να βρεθεί στην θάλασσα για μπάνιο και ουζάκι…