Εκλογές λοιπόν με φόντο τα αποκαΐδια. Τα αποκαίδια που μας μαύρισαν την ψυχή αυτό το καταραμένο καλοκαίρι του 2007. Μια τεραστίων διαστάσεων οικολογική καταστροφή για μια τόσο μικρή χώρα σαν την Ελλάδα. Υπήρξαν δύο καύσωνες αυτό το καλοκαίρι, οι οποίοι βέβαια, βοήθησαν σε αυτήν την καταστροφή. Δεν θα σταθώ στο αν δούλεψε η κρατική μηχανή ή όχι. Θα σταθώ στους λόγους που οδηγούν το ανθρώπινο χέρι να βάλει την φωτιά, σε όσες βέβαια μπήκαν από εμπρηστές, αλλά κυρίως στην επόμενη ημέρα της φωτιάς. Το βασικό πρόβλημα, (κατά την γνώμη μου και με αυτό θα ασχοληθώ σήμερα), είναι η έλλειψη Εθνικού Κτηματολογίου. Το κράτος, απλά, δεν ξέρει τι έχει. Έτσι λοιπόν ο καθένας μπορεί, την επομένη της φωτιάς, να βάλει στα καμένα το αμπελάκι του, τις ελίτσες του, να πάει τον φράχτη του λίγο παραπέρα για να μεγαλώσει την ιδιοκτησία του και αν περάσουν τα χρόνια, να χτίσει και το σπιτάκι του. Αυτές βέβαια οι περιπτώσεις είναι μεμονωμένες. Η αυθαίρετη δόμηση και η σιωπηρή ανοχή του κράτους ελέω ψηφοθηρίας είναι η μια από τις βασικές πηγές του κακού. Απουσιάζει, μέχρι τώρα από τους λόγους των κομματικών αρχηγών, η αναφορά στα οικολογικά προβλήματα της χώρας και περιορίζεται μόνο στην αλληλοκατηγορία για ανικανότητα. Φίλοι μου....η γνώμη μου είναι ότι κανένας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την καταστροφή των Ελληνικών δασών. Κανένας δεν πρόκειται να κάνει τίποτα, με εξαίρεση την πολυαγαπημένη μου Πάρνηθα, η οποία έχει την τύχη να γειτνιάζει με 4,5 εκατομμύρια ψηφοφόρους. Τα δάση είναι ο θησαυρός μας και μάλιστα ένας θησαυρός που ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Μην περιμένουμε από τους πολιτικούς κάτι σοβαρό σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια οι πολιτικοί δεν είναι εξωγήινοι, αλλά άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Είναι σαν εμάς, και βγαίνουν από εμάς. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε πρώτα για να αλλάξουν και αυτοί. Ας γίνουμε , λοιπόν, εμείς πρώτα πιο οικολόγοι, ας αλλάξουμε πρώτα εμείς τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το περιβάλλον, κάνοντας απλά πραγματάκια και κυρίως, μαθαίνοντας τα παιδιά μας να συμπεριφέρονται στην φύση με σεβασμό, όπως συμπεριφέρονται στο σπίτι τους. Κανένας, νομίζω δεν θα πάταγε για να σβήσει το τσιγάρο του στο πάτωμα του σπιτιού του, ή δεν θα πέταγε τα σκουπίδια του στην γωνία του δωματίου του. Από τις καταστροφές που ζήσαμε, ίσως βγει και κάτι θετικό. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που όλοι οι Έλληνες ευαισθητοποιήθηκαν οικολογικά. Εντυπωσιακή (αν και σχετικά μικρή) η κινητοποιήση των αθηναίων στην Βουλή για την Πάρνηθα. Μια κινητοποίηση που οργανώθηκε μέσω SMS και Blogs. Εντυπωσιακό επίσης και το πάθος των ανθρώπων για οργάνωση και φύλαξη των καμένων της Αχαίας από οικοπεδοφάγους και λοιπούς , παρά την θλίψη τους για τις καμένες τους περιουσίες.
Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας. Ας γραφτούμε ή ας γράψουμε τα παιδιά μας σε συλλόγους φυσιολατρικούς και ας συμμετάσχουμε ενεργά σε προσπάθειες αναδάσωσης, καθαρισμών ακτών. Και το κυριότερο.....να μην επιτρέψουμε αντίστοιχες κινήσεις πολιτών (Σαν αυτή των Αθηνών για την Πάρνηθα) να καπελωθεί από κανένα κόμμα , από κανέναν πολιτικό φορέα. Η οικολογία δεν είναι μόδα για να την ακολουθούμε, αλλά τρόπος ζωής.
