Όνειρα στο χιόνι

Ο Βασίλης και η Μαρία. Δύο άνθρωποι που αποφάσισαν, πέρσι τέτοιον καιρό, να εγκαταλείψουν την Αθήνα και να χτίσουν την ζωή τους μακριά από αυτήν. Γέμισαν τις βαλίτσες τους με το όνειρο και τράβηξαν προς τα ορεινά μονοπάτια της Οίτης.
Εκεί έχτισαν μια ζεστή φωλιά, ένα καταφύγιο.










Ακόμα θυμάμαι την αφήγηση του Βασίλη για την νύχτα που έπεσε, το πρώτο φετινό χιόνι του χειμώνα. Εκεί, στο καταφύγιο το υποδέχτηκε, μόνος του, παρέα με τον σκύλο του, ξάγρυπνος όλο το βράδυ, με το τζάκι αναμμένο, με κεριά να φωτίζουν τον χώρο και απαλή μουσική.


Χρόνια σου πολλά Βασίλη. Να έχεις πάντα το χαμόγελο στα χείλη και να παραμείνεις, έτσι, ζεστός και ανθρώπινος μαζί με την Μαρία και τον τρυφερό……. βοηθό σου, τον Ραλφ.

Ζωντανεύουν τα παιχνίδια την νύχτα των Χριστουγέννων?

powered by ODEO

Χριστούγεννα. Ίσως η ομορφότερη γιορτή του κόσμου. Τα Χριστούγεννα ήταν η μαγεία των παιδικών μας χρόνων. Βέβαια, από τότε μεγαλώσαμε και ανακαλύψαμε το μεγαλύτερο ψέμα όλων των εποχών. ΔΕΝ υπάρχει Άγιος Βασίλης. Αίσχος. Όλα ήταν και είναι κόλπα των εμπόρων, κόλπα της αγοράς. Πουλάει η γέννηση του Χριστού και όλοι θέλουν να μας τα πάρουν κλπ κλπ.
Αργότερα όμως, γίναμε γονείς και ξαναθυμηθήκαμε για λίγο την μαγεία αυτή. Την μαγεία του χιονισμένου δρόμου, του χιονισμένου χωριού. Ξαναγύρισαν οι παιδικές μας μνήμες μέσω των παιδιών μας. Προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε τα παιδικά μας βιώματα τώρα που είναι μικρά, αγνά, πριν μεγαλώσουν κι αυτά και ανακαλύψουν την ματαιότητα, πολλών πραγμάτων στην ζωή τους.
Σήμερα στολίσαμε το σπίτι μας. Η μικρή μου κόρη, με μάτια που έλαμπαν, χάζευε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και όλα τα υπόλοιπα στολίδια που γέμισε με αυτά το σπίτι, η γυναίκα μου. Κάποια στιγμή με κοιτάζει και μου λέει, με ύφος συνωμοτικό, ότι η καλύτερή της φίλη στο σχολείο, της είπε, ότι τα παιχνίδια και τα στολίδια, τις μαγικές αυτές νύχτες πριν τα Χριστούγεννα, ζωντανεύουν και παίζουν και τραγουδούν μέχρι το πρωί. Φυσικά συμφώνησα, λέγοντας ότι …… κάτι έχω ακούσει κι εγώ. Και με την χαρά ότι δεν την κορόιδεψα, γι αυτό που είπε, πήγε για ύπνο.
Τα παιχνίδια ζωντανεύουν……..χμμμμμ….γιατί όχι. Φαντασία θέλει και καλή καρδιά. Άλλωστε, τα πάντα είναι σχετικά σε αυτήν την ζωή.















Βρε......μπας και αλήθεια ζωντανεύουν????

Τζάκι, ποπ-κορν και λικερ

Άναψα το τζάκι. Δύσκολα τολμώ να πω, μιας και οι πολυπόθητες βροχές των τελευταίων ημερών έχουν νοτίσει τα ξύλα. Αλλά…..τα κατάφερα, το άναψα. Τι λείπει?....Κάστανα …..ναι κάστανα, αλλά δεν έχω δυστυχώς. Μάλιστα….το βρήκα, θα φτιάξω ποπ-κορν. Εχω καλαμπόκι σίγουρα. Για να δω….έχω….. ωραία,…σε 2 λεπτάκια έτοιμα. Μύρισε όλο το σπίτι. Η μάνα μου, τα έφτιαχνε στην κατσαρόλα. Τώρα….ας είναι καλά η τεχνολογία με τα μηχανάκια που στο φτιάχνουν γρήγορα, και χωρίς καθόλου ατσαλιά σε δύο λεπτά. Ωραία κι ένα λικέρ σπιτικό και γρήγορα στον καναπέ να χαζεύω το αναμμένo τζάκι.
Σπίτι λοιπόν, ησυχία, το καταφύγιο του καθενός μας. Δεν έχει σημασία, αν είναι μικρό ή μεγάλο. Σημασία έχει να είναι και να το αισθάνεσαι σαν φωλιά.
Σήμερα ήταν μια δύσκολη ημέρα. Στην δουλειά, αρκετά τα προβληματάκια. Ραντεβού, στόχοι, αναφορές, γκρίνιες. Τώρα όμως αυτά τελείωσαν. Είμαι στην φωλιά μου. Ένας παλιός έλεγε το εξής. Όταν γυρνάς από την δουλειά σου, σκουπίζοντας τα παπούτσια σου στο χαλάκι της εξώπορτας, πρέπει να αφήνεις εκεί, μαζί με τις σκόνες, τα άγχη και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ποτέ να μην τα φέρνεις μέσα στο σπίτι σου, όπως ακριβώς κάνεις και με τις σκόνες. Έξω από την πόρτα σου ....τα πάντα.

Μικρές, χαζές αλλά πάρα μα πάρα πολύ χρήσιμες και υπερβολικά πολύτιμες οι μικρές απολαύσεις της ζωής. Τζάκι, ποπ-κορν και λικεράκι λοιπόν (καρυδι για την ακρίβεια). Στην υγειά σας.

Μια βραδιά με τον Φ.Πλιάτσικα

Καλώς μας ήρθες Φθινόπωρο

Οι τουρίστες έφυγαν πια, οι παραλίες ερήμωσαν. Η πόλη ένιωσε την ψύχρα του φθινοπώρου. Η ανεμελιά μπήκε στις ντουλάπες μαζί με τα καλοκαιρινά. Η πόλη απέκτησε ένα πιο μουντό χρώμα. Οι παραλίες άδειασαν και τα πρόσωπα έγιναν πιο σοβαρά, πιο κλειστά. Ήρθε το φθινόπωρο στην πόλη. Καιρός για ζεστά ροφήματα, ζεστά ρούχα και περισσότερη ανθρώπινη επαφή σε στέκια μελαγχολικά, αλλά πολύ πιο ατμοσφαιρικά, πολύ πιο ανθρώπινα.




Η φύση φόρεσε το άλλο της κουστούμι, το κουστούμι με τα έντονα χρώματα. Πόσο σοφή είναι… σε ένα μουντό, συνεφιασμένο περιβάλλον τόσα πολλά χρώματα. Αλλά και μυρωδιές.....πολλές μυρωδιές.






Ακόμα και τα καμένα δάση αποκτούν μια άλλη διάσταση, μαγική, απόκοσμη, αντάξια του ένδοξου παρελθόντος τους.





Καλώς μας ήρθες φθινόπωρο

Φθινοπωρινες εικονες (Αίγιο)

Summer 2007 fires (Achaia)

ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσουμε το καλοκαίρι του 2007.

Παρνασσός 23-9-2007 Νο2

Εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, στα 2,200 μέτρα υψόμετρο στον Παρνασσό. Εκεί έχει έρθει ο Χειμώνας. Εκεί τα πάντα είναι ήρεμα και αγνά. Εκεί πέρα οι αισθήσεις ανοίγουν πανιά για άλλα μέρη, φανταστικά, για μέρη ονειρεμένα. Εκεί ο άνθρωπος απελευθερώνει τον καλό του εαυτό, μέσα από την συντροφικότητα, την φιλία, την κατανόηση, την ανεκτικότητα. Εκεί ο άνθρωπος είναι άνθρωπος και με ένα τρόπο μαγικό μετατρέπεται σε κομμάτι της φύσης, γνήσιο τέκνο της.

Σας ευχαριστώ για όλα φίλοι και συνοδοιπόροι


powered by ODEO

Παρνασσός 23-9-07

Εκεί ψηλά…έχει έρθει ο χειμώνας.
Δοκιμάστε να κάνετε κάτι……σβήστε τα φώτα ή κλείστε τα μάτια σας, ανοίξτε δυνατά την ένταση του ήχου και ονειρευτείτε ακούγοντας το τραγούδι αυτό του ανέμου, την φωνή του χειμώνα, το μεγαλείο της φύσης. Πετάξετε μακριά απ τα κλουβιά που ζούμε όλοι και φανταστείτε ότι βρίσκεστε κάπου εκεί έξω….μακριά.

Οδοιπορικό στην Θράκη

Βρέθηκα στην Θράκη για λίγες ημέρες. Δεν πρόλαβα να δω πολλά μιας και οι υποχρεώσεις έτρεχαν, αλλά από τα λίγα που κατάφερα να δω, ανακάλυψα μια υπέροχη Ελλάδα που έχει τα πάντα. Υπέροχες παραλίες στην περιοχή της Καβάλας, όμορφες πόλεις που δέχονται την διαφορετικότητα, με το μουσουλμανικό στοιχείο έντονο παντού, υπέροχα τοπία και πάνω απ όλα μια πανέμορφη Ροδόπη, επιβλητική, με μια άγρια ομορφιά που σε συναρπάζει.
Μιναρές και Καμπαναριό, δίπλα δίπλα στην Κομοτηνή.


Ένα έξυπνο σύστημα στις ταμπέλες με τις ονομασίες των δρόμων και την επεξήγηση από κάτω. Το είδα και στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη.


Κρύο….πολύ κρύο στην Κομοτηνή.


Ατέλειωτη Εγνατία.


Δάσος Δαδιάς. Οι χώροι υποδοχής. Από αυτό το σημείο σε παραλαμβάνει ένα μικρό πούλμαν που σε οδηγεί 3 χλμ μέσα στον Δρυμό των 400,000 στερεμάτων, από τα οποία τα 40,000 περίπου είναι τελείως απαγορευμένα για τον άνθρωπο.








Το παρατηρητήριο… φτάνοντας στο οποίο, θα πρέπει να κάνεις ησυχία, η οποία θα ήταν εφικτή αν αυτή η χώρα δεν είχε για κατοίκους……τους Ελληνες.


Ομορφα όρνια την ώρα του φαγητού






Ο περίφημος Φαρος της Αλεξανδρούπολης


Σαμοθράκη...όπως φαίνετα απο το λιμανι


Αμαν γκρίνια ο τύπος.....αμα δεν του δίναμε κάτι να φάει....


Ξάνθη…. Μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας.








Αυτό το υπέροχο δάσος αγκαλιάζει τα περίχωρα της πόλης


Επιστρέφοντας στην βάση μας μια κλεφτή ματιά στο βουνό των Θεών